رئیس جمهور کرزی، حمله خونبار انتحاری در قندهار و ماینگذاریهای مرگبار در هلمند و بغلان را به شدت محکوم کرد و گفت: "کشتار مردم توسط طالبان به اشاره باداران شان در حالی صورت میگیرد که پروسه انتقال مسئولیت امنیتی از نیروهای بین المللی به نیروهای افغان موفقانه به پیش میرود و نیروهای خارجی در حال بیرون شدن از افغانستان اند".
رئیس جمهور گفت که رهبران و فرماندهان طالبان باید بدانند که با انجام چنین جنایاتی، جز نفرت و انزجار مردم و عذاب الهی، چیزی را نصیب نخواهند شد.
در این مورد باید یاد آور شد که انسانهای تروریست کدام نشانهای خاصی در بدنشان ندارند و یا ظاهر آنان با دیگران تفاوت نمی کند؛ بلکه این عمل انسان است که وی را به انسانهای با اخلاقیات مختلف تبدیل میکند. همانطوری که رئیس جمهور کرزی گفته است طالبان دست به جنایاتی میزنند که جز نفرت مردم و عذاب الهی در پی ندارد.
واقعیت این است که خیلی از اعضای گروه طالبان تروریسم هستند و به کشتن انسانها، حتی اگر زنان و کودکان باشند، عادت کرده اند. و اصلاً این گروه بر مبنای خشونت، نژادپرستی و وحشت بنا شده است و تهدیدی جدی برای امنیت و صلح کشور به شمار میرود. طالبان با اعمال ظالمانۀ و نژادپرستانه و ضداسلامی خود نگذاشته است تا امنیت و ثبات در کشور به وجود بیاید.
اینجا لازم است که یاد آور شویم، کشورهایی که از لحاظ نظامی، سیاسی و اقتصادی از این گروه حمایت میکنند، در واقع اشاعه دهندگان واقعی تروریسم هستند و جوامع بینالملل باید با چنین سیاستهایی به شدت مقابله کند.
گروه طالبان که به اذعان مقامات غربی با حمایت آنها و توسط پاکستان بنا نهاده شد؛ همواره به قتل عام مردم افغانستان چه در زمان 5 سال حکومت شان و یا طی این 12 سال، در مراکز پرجمعیت از جمله مراکز خرید، بازارها و خیابانهای پر رفت و آمد مبادرت میکرده اند.
گروه القاعده و طالبان را میتوان خونخوارترین و بدنامترین تروریستهای جهان نامید. حکومت 5 سالۀ طالبان نیز با ریختن خون دهها هزار هموطن بیگناه ما در ولایتهای بلخ، پروان، بامیان و... بنا گردیده بود؛ یعنی تولدش با ریختاندن خون مردم آغاز شد. اکنون نیز با گذشت 12 سال از نظام جدید، جنایات این گروه در مناطق مختلف کشور ادامه دارد که هلمند و قندهار و بغلان جدیدترین آنهاست. طالبان حملات تروریستی بسیاری را علیه مردم مسلمان این سرزمین طراحی و اجرا کرد به گونهای که حتی رئیس جمهور کرزی که همیشه آنان را برادر خطاب میکند! این بار با صدور اعلامیۀ خبری تند، کشتار افراد بیگناه از سوی طالبان را جنایت خوانده و نفرت مردم و عذاب الهی را برای آنان بشارت میدهد.
حال جای سوال اینجاست که با این اعمال جنایت کارانۀ گروه طالبان، چه لزومی دارد تا دولت افغانستان با اصرار، هزینههای گزافی را خرچ راضی ساختن گروه طالبان برای مذاکره نماید؟ هزینههای اقتصادی و معنوی زیادی که میتوان آن را در امور مهم دیگری صرف نمود. یکی از هزینههای معنوی پرداخته شده شهدای بود که به دست همین گروه منحرف به شهادت رسیدند. و هزینههای اقتصادیی که میتوان آن را صرف امور نیروهای مسلح نمود.
واضح است طالبانی که حتی در شهرها و ولسوالیها روزانه غیرنظامیان و حتی کودکان را هدف حملات تروریستی قرار میدهند. گروهی که در طول حدود دو دهه پیدایش شان، هزاران زن و کودک را به قتل رسانده اند، تنها در صورتی قانع خواهند شد دست از جنگ بردارند که به اندازهای به آنان قدرت داده شود که بتوانند به جنایاتشان ادامه دهند و کسی هم قدرت این را نداشته باشد تا از آنان بازخواست کند. منظور این است که طالبان به شرطی در نظام سهیم خواهند شد که نظام در اختیار آنان گذاشته شود تا اگر خود آنان خواستند دیگران را در قدرت سهمی دهند.
که در آن صورت دو دهه جنگ و مقاومت وصرف هزینههای اقتصادی فراون، لشکرکشی جامعه جهانی و شهادت دهها هزارانسان بیگناه، همه و همه به هدر خواهد رفت.
سرمقاله شماره 121 روزنامه انصار
تاریخ: 1392/6/12
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/620